Eva mocht geen appel eten dus deed ze het. Wat niet mag is meestal lekker dus doe je het. Vermoedelijk hadden de appels uit de Hof van Eden nog iets wat de vruchten van nu niet meer hebben. Wellicht stond de appel van toen voor wat de papaver, de coca en de hennep nu zijn.
En wat deed god, jawel, hij stuurde ze de tuin uit om er zelf een kijkje te nemen. Ondertussen criminaliseerde hij de vorige bewoners en hun nakomelingen en bleef op ze jagen zodat hij zelf uit zicht bleef en allerlei holocaust taferelen kon laten voortbestaan en zelfs stimuleren.
Zijn plaatsbekleders en hun gevolmachtigden hebben de kunst van hun voorganger goed afgekeken, zij eten zich een bolle buik met de opbrengst van de verboden vruchten, roepen steeds harder schande en bedenken nog slimmere oorlogen waar hun bevriende naasten de wapens voor mogen leveren.

Elke wakkere janboerenlul zoals u en ik, zeker zij die ooit verantwoordelijk waren voor het groot brengen van kinderen, weet dat "mag niet" niet helpt. Laat je kind eerst de trap afdonderen en je weet zeker dat het daarna voor altijd statig naar beneden zal afdalen, geef ze zo vroeg mogelijk een sigaret en ze zullen nooit afhankelijk worden van nicotine-pleisters en kauwgom en betere boeken lezen dan die van Allen Carr, maar zeg je tegen ze dat ze niet aan hun plassertje mogen komen dan worden het de grootste liefhebbers van met name kleine plassertjes.
Maar wie is er zo slim, wie durft de natuur zijn gang laten gaan zonder angst voor de vrijheid? Geef toe dat je bang bent, bang en nog eens bang dat een ander zal genieten van wat jij niet durft en daardoor jou zal confronteren met je onvermogen.
Kent u Elliot Ness nog, de stoere bink die ten tijde van de drooglegging in de Verenigde Staten van Amerika tegen de dranksmokkel streed? Deze moraalridder moest zich tenslotte gewonnen geven want "mag niet" werkt niet.

Alsof het verhaal van good old Elliot nooit heeft bestaan, gaat onze eigen regering al decennia lang als een blindganger te keer tegen de drugs. Eén ding heeft het opgeleverd, we zitten met een georganiseerde misdaad die nimmer meer zal verdwijnen. Wanneer onze regeerders het licht definitief zullen zien en hun onderdanen eindelijk in hun waarde laten dus zelf laten bepalen wat zij slikken spuiten of snuiven zodat er normale winkels ontstaan met geestverruimende spulletjes, dan zullen ze tot de ontdekking moeten komen dat ze een maffia hebben gekweekt die genoodzaakt zal zijn elders zijn geld te gaan verdienen.

Langzaam tekent zich af waar dat heengaat, de mensensmokkel doet het financieel goed want aan onze grenzen staan bordjes met "mag niet". Ook de organenhandel is niet te versmaden voor onze maffiose gewetenlozen, die ouwe eerder aangehaalde kampioen "mag niet", droeg zorg voor de godvergeten moraal dat, hoe dood je ook bent, je lichaam niet van jou maar van hem is, dus afblijven.
We zijn opgescheept met een beperkte keuze: óf een volkomen misplaatst verbod op drugs met onder andere als gevolg overvolle gevangenissen, óf de doffe ellende van nog meer vrouwen en organenhandel.
Kiest u maar.

Weg met de huisdealer en de thuiskweker, niks gedogen, tégen de legalisatie, war on drugs?
Al verklaren we god hartstikke dood, we blijven nog een onafzienbare tijd met zijn erfenis zitten.
Ik ga maar eens een lekkere joint opsteken.

Harrie Hageman