2002/2
PIM PAM FLET EN DE MODERNE CONCEPTUELE KUNST

PIM PAM FLET en de moderne conceptuele kunst
De Groene Amsterdammer over de graten Raeven: ‘Het BBC programma Newsnight Review, een uiterst serieus programma over literatuur en de kunsten, interviewde L.A. Raeven. Aansluitend bespraken enkele critici het werk: ‘Geen talent, slechte kunst en vooral aandachttrekkerij’. Zij klaagden dat het zo pijnlijk was geweest om dit te bekijken. Maar naast de grieven bleken er ook positieve kanten aan deze zaak. Er gebeurde tenminste iets, en misschien vonden zij het dan niet goed, het was in elk geval niet wéér meer van hetzelfde.’

Toen ik dit las moest ik erg dringend aan Fortuin denken, ik vind die Man moderne conceptuele kunst. Van mij mag ‘Pim’ zo in het Stedelijk in de ‘Grote zaal’ als je de trap op komt rechts in het midden. Eventueel mag het varken van Koons er naast, ik zie wel een gelijkenis tussen Fortuin en Koons. Of, en dat komt ook zomaar spontaan bij me binnen, in het Rijksmuseum tegenover de Nachtwacht, in een zilveren lijst bloot op de foto door van Lamsweerde.

Ben ik het eens met Peter Maas in de Groene Amsterdammer die Fortuin ‘niet extreem rechts maar extreem dom’ noemt? Ach, ik vind de Man prettig geschift en daarom ook wel een beetje ‘n leuke engerd, ik houd van mensen die afwijken. Dat Hij gewoon ‘een beetje dom’ is had ik allang in de gaten, daarom begreep ik al die media-aandacht niet die Hem juist dat electoraal gewin gaat opleveren. Het mooiste bewijs van Zijn vermakelijk domzijn vind ik toch wel het moment na ‘Zijn nacht’ toen Hij al wegrijdend Zijn arm naar een paar meisjes uitstak waarbij je zag dat het niet de meisjes waren die Hem een hand wilden geven maar dat Hij wilde dat zij dat wilden. Wat ik ook wel een aardige vind is Zijn hechte vriendschap met mannetje Mens die het almaar níet lukte, de man die telkens weer in staat is mijn tenen in een heftige kramp te brengen. Maar toegegeven hij heeft ook humor, ik heb genoten van zijn eis tot teruggave van zijn schenking aan Leefbaar Nederland.
Vermakelijk theater met enge kanten.
Een klem op de borst kreeg ik toen Rosenmöller met een adembenemende judaskus afscheid nam van
Rabbae.

Wat ik u niet wil onthouden is de ontdekking die (nogmaals) de Groene Amsterdammer onlangs deed, ‘De nieuwe voorman van het christen democratisch appèl blijkt de echte vader van Harry Potter’! Maar zijn moeder deelde mij in vertrouwen mee dat zij die mogelijkheid uitsloot. Ik vind Janpeter wèl de meest consequente CDA politicus, probeer die maar eens te betrappen op een afwijkend geluid.
Misschien een tip voor Melkert: ‘Ga eens naar een andere kapper.’
Misschien nog een tip voor Melkert, ‘Trouw met Jeltje voordat ze van je scheidt.’
En voor Annemarie, ‘Wordt het niet eens tijd dat je dat groen-blauwe ensemble vervangt?’

Wat gaat een doorsnee Arti-lid stemmen? Gemiddelde leeftijd 65, dus dat zal wel VVD of CDA worden. Ik denk dat ik ga voor de sympatieke beroepsdwarsligger uit Oss ook al houd ik erg van Pronk, de laatste der Mohikanen. Er stroomt overigens maar weinig socialistisch bloed door mijn aderen. Ik denk wel eens, hadden we maar een goeie anarchistische, communistische, socialistische, liberale partij van overtuigde democraten die Jezus Christus rustig aan zijn kruis lieten hangen, of is dat nu juist de Lijst Pim Fortuin? ‘Hij windt er geen doekjes om’ hoorde ik iemand zeggen maar toen ik vroeg, ‘Waar om?’ bleef het stil.
En dat is juist wat ik wantrouw, men wéét het niet, er is ons iets overkomen waarvoor nog geen verklaring is en waarop nog geen antwoord is gevonden. Goede kennissen die ik hoog achtte sluiten niet uit op de Lijst Fortuin te stemmen. Het lijkt dat hij niet alleen bij het leger ontevredenen de kern heeft getriggerd, maar ook bij diegenen waarvan ik dacht dat ze overtuigd links-liberalen waren.

Misschien lopen wij simpelweg ook hierin achter bij de USA. Hoeveel maal in mijn leven hoorde ik niet dat wat daar gebeurde tien jaar later ons zou overkomen en hoe vaak zag ik dat niet bevestigd. En zie hier, het heeft wat langer geduurd voor we echt alle solidariteit ‘gescheiden’ in de afvalbak hebben gepleurd, maar het platte populisme met het daaraan gekoppelde ‘survival of the fittest’ is eindelijk in Holland aangemeerd.
Redde wie zich redden kan.

Harrie Hageman

< back